Teknolojik gelişmeler, zamanın hızlı akışı ve sanayileşme ile birlikte çocuklarımız daha kanatlanamadan, a… kutularına ve teknolojik diğer aletlere sığmaya çalışıyorlar. Ellerinde cep telefonu yanlarında tablet, gözlerinin hizasında televizyon yüzlerine doğru gülümsüyor. Nerede kaldı o eski çocuklar?
Eskiden, çok eski olmasa da bundan 20 yıl önce biz evlere girmezdik. Annelerimiz bize yemek yedirmek için türlü türlü kandırmaca hallere girerdi. Bizi eve sokabilecek tek kuvvet vardı; o da babamızın iki sözüydü. Şimdilerde ise çocuklar bilgisayar oyunlarının esiri, cep telefonlarına sanki bir iple bağlanmış evcil bir yavru canlı gibi yaşamaktalar. Aslında suç çocuklarda olduğu kadar büyüklerde de var.
Küçük çocukların gözlerinin önüne Youtube çizgi film kanalları, ne olduğu belirsiz kanallar oyuncaklardan önce konulur olmuş durumda. Bu metnimizde de şair bu konuyu bir hayli içerlemiş olacak ki, şiirinde teknolojik çöplükten ve onun zararlı taraflarına değinmiş hep.