Küçük çocukların küçücük kalplerini geleceğe en iyi hazırlamanın yolu onlara sınırlar çizmemeleri, hayal etmelerini öğütlemektir. Öğrencilerimize belli sınırlar çizmek, onlara ne yapacağını söylemek onlara yapacağımız en büyük kötülüktür.

Bu metnimizde bir öğrencinin kendini gerçekleştirme sevinci, kendi halinde bir şeyler üretmesinin farkı anlatılıyor. Küçük çocuklara kendi beğeni ve fikirlerimizi dayatmanın ne kadar kötü sonuçlar verebileceğini hepimiz tahmin edebiliyoruz.

Küçük çocuklar için en iyi yapılacak şey, onları kendi hayal dünyaları ve kendi başarılarına çıkan yolda ellerinden hafifçe bırakmaktır. Bu metinle ile birlikte öğrencilerimiz için nasıl davranmamız gerektiğini, onlara kendilerine nasıl daha hissettirebilirizi görüyoruz.