Her iyiliğin bir karşılığını beklemek olmaz elbet. Birisine yaptığımız yardımı içimizden geldiği için yapar, bu iyilik karşılığında bir karşılık beklememiz yanlış bir düşünce olur.

Yaptığımız iyiliğin değerini karşı taraf anlamıyor, bize bu iyilik karşılığında beklenmedik tepki veriyorsa onun yaptığına nankörlük diye bir isim koyulabilir. İyilik yapmak, yardım etmek dünyadaki en güzel erdemlerden biridir.

“İyiliğin Değerini Bilen Kim?” metni ile bu söylediklerimin sanki bir cevabı bizlere veriliyor. Metinde geçen olayı kısaca hatırlayalım.

Köylünün biri bir gün yolda giderken bir kurt ile karşılaşır. Kurt, köylüyü görünce hemen yanına yanaşır ve avcıların kendisini avlamak istediğini, onu saklamasını rica eder. Köylü hemen sırtındaki çuvalın içindeki malzemelerini boşaltır ve kurdu içine koyar.

Avcılar uzaklaştıktan sonra köylü çuvalın içinde olan kurdu çıkartır. Kurt çuvaldan çıkınca gitmek yerine köylüyü yemek ister. Kurdun bu davranışının yanlış olduğunu, ona yapılan iyiliğe böyle karşılık vermemesi gerektiğini söyler.

Kurt ile köylü bu olayı ata sorar ve kurdun haklı olduğunu başkasına sorarlar ve yine kurdu haklı bulurlar. Bir tilkiye rastlarlar. Tilki kurnaz tabii ki. Hemen aklına gelen bir dalavereyle kurdu çuvala sokar ve köylüyü kurttan kurtarır.